sábado, 31 de julio de 2010

ELKARRIZKETA

Mikel Idirin, Herriko kirolariari.
Bere bizitza guztian kirola egiten ibili den kirolari honi lehiarako grina 2008. urtean piztu zitzaion. Donostian egiten zuen lan eta lankideen arteko Behobiarako pikea sortu zitzaien. Geroztik, bai asfalto gainean, eta mendian bereziki, mota eta distantzia zeharo ezberdinetako lasterketetan aritu da: krosean Bizkaiko eta Euskadiko txapelketetan,
Anbotoko Km Bertikalean (Espainiako Km Bertikalen kopako lehen froga) eta mendiko Euskadiko Txapelketan, Arratzun “Mountain Running International Cup” zirkuituaren barrukoa, besteak beste. Pasadan ekainean “Hiru Handiak” iraupen luzeko mendiko lasterketan parte hartu zuen eta 100 km-ko ibilbidea egiteko 12 ordu eta 51 minutu erabili zituen, Araiako helmugan 6. postuan sailkatu zelarik. Postuari garrantzia kentzen dion “todo terreno” honekin bere zaletasunaz berba egin dugu.

¿Cómo definirías los Tres Grandes? ¿La consideras una carrera para mendizales o para deportistas de élite?

Es la mendi-martxa por excelencia. Es la carrera de montaña que más fama tiene por su dureza y por su distancia. Acumula unos 5000 m de desnivel tanto para arriba como para abajo. Así y todo, hay quien la ha hecho como entrenamiento para las 100 millas o la UTMB, que son 170 km por la cordillera del Mont Blanc. En cuanto a la segunda pregunta, la considero para mendizales sin duda alguna, aunque se que está cambiando. Hay gente que la entrena 5 o 6 meses en exclusiva con muchas tiradas largas y yendo a “cuchillo”. Reconozco que me da un poco pena…

En todo caso tú ya la tienes hecha y con un registro que da miedo: 12h 51min ¿Cómo se encuentra uno después de estar casi 13 horas corriendo? ¿Y al día siguiente?
Nada más acabar ni tan mal. A medida que pasaban las horas, sobre todo las siguientes 12-14 horas veía que iba a peor. Para bajar las escaleras lo pasé fatal; en realidad las bajaba hacia atrás. Al día siguiente más o menos podía andar normal. En la misma carrera yo no lo sufrí, pero muchos deportistas tuvieron problemas de estómago con vomitonas, que es frecuente en este tipo de pruebas y por eso gente buena tuvo que abandonar.

Iraupen luzeko lasterketetan, eta fondo luzean bereziki, zer nolako garrantzia du alde psikologikoak? entrenatzen duzu alde hori?
Funtsezkoa. Nik espezifikoki ez dut lantzen, baina urte osoan zehar egindakoari esker, nolabait, entrenatzen da. Motibazio kontua da eta arlo horretan oso ondo moldatu naiz, aurrean joatearen zortea izan dut eta. Holako probetan buruak agintzen du eta gero hankek. Gaueko saioak txarrenak izan ohi dira, bakarrik joanda edota entrenamendu falta egonda esfortzu bikoitza eskatzen duelako.

Posiblea al da Hiru Handiak bezalako 100 km-ko lasterketa batekin gozatzea? Zer jasotzen duzu guzti honetatik?
Gozatzen da, bai, baina, bukatzen duzunean. Tartean gutxi, izan ere, lasterketan zentratuta zoaz eta amaitzea izaten da helburua. Hala ere, jendeak asko laguntzen du eta ibilbidean zehar jasotako animo guztiak asko eskertzen dira. Eta zer ematen didan guzti honek? Bada, esperientzia berriak bizitzeko aukera, horrek motibatzen nau gehien. Gainera Hiru Handietan giroa ezberdina da; erritmoa motelagoa da eta posiblea da besteekin erlazionatzea.

¿Buscas conocer tus límites compitiendo en carreras como “los tres Grandes”? ¿Dónde está el tuyo?
No, de hecho participé en los tres Grandes porque el año anterior corrí los 10 montes de Vitoria y por quedar quinto tenía plaza asegurada. Todo el mundo habla maravillas de esta prueba y por eso decidí correrla este año. Tampoco hice mucho entrenamiento específico, salvo un entreno de 55 km por la zona del Ganeko. Por eso, salí con la idea de retirarme sobre los 60 km, pero al final llegué y muy contento. No es mi intención buscar mis límites, aunque me imagino que andarán muy cerca jeje. De todas formas no tengo intención de seguir con este tipo de pruebas.

¿Entrenas con la ayuda de preparador físico, medico, nutricionista o algún especialista?
Bueno, Unai Moran, que es licenciado en IVEF me organiza un poco los entrenamientos, aunque, luego nunca es fácil llevarlo a cabo, bien sea por motivos de trabajo o por otras cosas. De todo lo demás, nada de nada. Me cuido la alimentación, sobre todo para no coger peso y algunas veces, cuando el cuerpo dice basta, acudo al fisio. Son aspectos muy importantes en los que a veces las pequeñas diferencias en el rendimiento están en ello.

Atletismo modalitatean, eta mendian bereziki, iraupen guztietako probatan parte hartu duzu, baina non aurkitzen zara erosoen? Zeintzuk dira zure hurrengo kirol-helburuak?
Erosoen 20-30 km tarteko mendiko lasterketetan aurkitzen naiz eta helburu bezala, batez ere, mendiko lasterketetan ondo ibiltzea planteatzen dut. Kopa Euskadi eta Euskadiko txapelketan aurten baino gorago ibiliko banintz… Baina, horretarako denbora behar da, hori bai dela nire lehenengo helburua jeje...

Lasterketetako bitxikeriaren bat kontatzeko…
Aurtengo Orozkoko mendi lasterketan 12 km inguru igo eta gero, eta 5. postuan nihoala, tontorreko lainoarekin markak galdu nituen beste bi kiderekin batera. Baranbiorantz jo genuen Orozkorantz beharrean jeje. Galdu ginen eta gero ibilbide egokia aurkitzeko komeriak.

Siendo un Top 10 del ultra fondo vasco y un referente para los jóvenes deportistas, ¿qué le dirías a la afición de Arranku?
Que si les gusta que empiecen a andar, que nunca es tarde. Mendiko lasterketetan maila zeharo ezberdinak ikusi ohi dira lasterketa berdinean eta denek, neurri berean, gozatzeko aukera izaten dute. Mendian ingurunearekin eta ikusten den giro bereziaz erraza da gozatzea, beraz Animo Guztioi eta ekin!!

Un ultra fondista, ¿se hace o se nace? Se hace.

¿Monte o asfalto? Monte.

Lehia ala lagun arteko kirola nahiago? Lehia.

Behobian egindako markarik onena? ordu 1 eta 15 min.

¿Tu carrera preferida? Arratzu-Urdaibai mendi lasterketa.

Lehia garaiko gosari bat? Espagetiak.

¿Sexo y competición o competición sin sexo? Compatible.

Amets bat? Zegamako lasterketan aurrean ibiltzea.

¿Una ruta o circuito para correr por el pueblo? Otsanduri-Pagobakarra-Madalena-Zabale-Elizondo.

Kirolari bat? Kilian Jornet.

Mila esker Txapeldun!!

No hay comentarios: